Gokken met pensioengelden bij windmolens

Vrijdag 13 juni 2014

Het grootste pensioenfonds van Nederland heeft in zijn jaarverslag over 2013 Verantwoord Beleggen enkele interessante opmerkingen staan over beleggen in windmolenparken. Opmerkingen die de overheid zich best mag aantrekken.

Het ABP wijst met een opgestoken vinger naar de energiemarkt die niet optimaal werkt. Hoe zou dat nu komen? Sinds de zwaar gesubsidieerde windindustrie miljarden subsidie opstrijkt is de energiemarkt ontregeld en dat zal nog erger worden naarmate er meer met huishoudgeld gesubsidieerde windmolenparken bijkomen.

Vanwege die niet optimale werking blijft het voor het ABP moeilijk om in alternatieve energiebronnen als zonne- en windenergie te beleggen.

Het ABP schrijft dat windmolenparken voor een groot deel afhankelijk zijn van subsidies en de pensioenverzekeraar vindt die afhankelijkheid geen solide basis voor beleggingen omdat de overheid op elk moment kan besluiten om de subsidie stop te zetten.

Voor wie tussen de regels doorleest is het duidelijk, er komt steeds minder geld beschikbaar om windmolens te bouwen.

De opstelling van het ABP is een tegenvaller voor het kabinet, dat voor de uitvoering van het energieakkoord afhankelijk is van de bereidheid van bedrijven, banken en fondsen om geld te steken in zogenoemde duurzame energie.
Wat is er duurzaam aan een windmolenpark dat gedurende 15 jaar elk jaar € 300 miljoen subsidie krijgt?

In een toelichting zegt het ABP dat het voorlopig niet zal investeren in windparken voor de Nederlandse kust:

De techniek van offshore windturbines is te jong en de bijdrage van de subsidiërende overheid is te onzeker om aan de rendementseisen van het fonds te voldoen.

Het ABP is vooral huiverig vanwege de onzekere rol van overheidssubsidies. In Spanje bijvoorbeeld zijn toegezegde subsidies voor duurzame energie weer ingetrokken. In Noorwegen zijn afgesproken tarieven voor gasnetwerken verhoogd. Daar is het ABP erg van geschrokken.
Het is de vraag of pensioenreuzen als het ABP en de PGGM moeten gokken met de pensioengelden van hun cliënten.

Zo is bekend dat de PGGM vorig jaar en in 2012 vele honderden miljoenen Euro moest afschrijven op een Mexicaans windmolen avontuur.

Gepensioneerden worden zo dubbel gepakt.
Behalve een lagere pensioenuitkering door het niet indexeren van bijvoorbeeld de inflatie, betalen ze over enkele jaren ook de rekening van alle subsidies van de ruim 40 projecten die aan het Nederlandse Energieakkoord zijn gekoppeld.  Alleen voor de paragraaf windenergie uit het energieakkoord moeten vele tientallen miljarden Euro worden betaald.

Het Energieakkoord is niet gratis en vrijblijvend.

De totale kosten worden geraamd op meer dan 120 miljard Euro.
Kosten die minister Kamp er maar niet toe kunnen brengen dit open en eerlijk aan de Nederlandse huishoudens te vertellen.
De minister blijft zich verschuilen achter instanties als het ECN die aantoonbaar verkeerde informatie aanleveren.

De rekening wordt vereffend via de maandelijkse energienota die, volgens een nieuw rapport van de Groene Rekenkamer dat rond 20 juni verschijnt, na 2020 per maand een bedrag voor de Nederlandse huishoudens van € 400,- betekent.
Dit bedrag komt bovenop de energiekosten.